Contemplatie

Soms ligt de grootste schoonheid niet in het detail, maar in het ertussen. Negatieve ruimtes schenken onze ogen rust en onze gedachten ruimte. Sneeuw en mist kunnen foto’s veranderen in stille composities, waarin het onzichtbare bijna tastbaar wordt.

Deze beelden nodigen uit om de stilte te zien, de helderheid te voelen en de leegte als bron van inspiratie te ontdekken. Zij staat niet voor afwezigheid – zij is het toneel waarop zichtbare en onzichtbare vormen, kleuren en emoties hun werking ontvouwen. “Contemplatie” opent een dialoog tussen beeld en beschouwer – zij vraagt ons langzamer te kijken, dieper te voelen en de schoonheid van het eenvoudige opnieuw te herkennen.